در یک قرن گذشته، همچنان که نام جمهوری دموکراتیک برای تعریف نظام های توتالیتر مارکسیست به کار رفت، سازمان های حکومتی با نام احزاب نـیز در ایـن نـظام های اقتدارگرا به ماشین ادارۀ حکومت ها تبدیل شدند و نظام های تک حزبی نازیست، فاشیست و کـمونیست، مظهر اقـتدارگرایی جوامع مدرن صنعتی در قرن گذشته شدند. ولی چنین تجربیات سختی نیز، تأثیری در تعریف رابطۀ جدایی ناپذیر میان احـزاب سیاسی آزاد و دمـوکراسی نـداشت و وجود نظامی مردم سالار ولی فاقد احزاب همچنان ناممکن تلقی شد.